Spis treści:1. Kiedy warto zrobić psu głodówkę? – okiem lekarza weterynarii:2. Sposób na wybrzydzającego psa3. Lek na niestrawność4. Głodówka w sytuacjach awaryjnych5. Gdy pies się nie załatwia6. Z zalecenia lekarza7. Nie będę jadł!8. Brak apetytu u psa – okiem behawiorysty9. Obniżony nastrój – podwyższony poziom stresu10. Miejsce i pora posiłku11. Nuda w misce – co zrobić? W niektórych sytuacjach zaleca się przeprowadzenie u psa kontrolowanej głodówki. Polega ona na niepodawaniu psu jedzenia przez 24-48 godzin. Ważne jednak, by pies w tym czasie miał dostęp do świeżej i czystej wody. Wskazania do wstrzymania się od podawania pokarmu psu są bardzo różne: czasem medyczne, a czasem praktyczne. Należy pamiętać, by głodówkę przeprowadzać w sposób rozsądny i jedynie wtedy, kiedy faktycznie jest potrzebna. Tylko zdrowy pies zniesie głodówkę bez skutków ubocznych i doceni jej walory. Przodkowie naszych pupili, psy nieudomowione, nie jadali po kilka dni i było to dla nich jak najbardziej normalne zachowanie. W teorii pies bez jedzenia jest w stanie przeżyć nawet 7 dni. Jednak nie zalecam aż tak długiego postu. Dzisiejsze psy przystosowane są do otrzymywania posiłków 2 x dziennie, a więc 2 dni bez jedzenia wydaje się być maksymalnym postem. W przypadku psów cierpiących na choroby przewlekłe, czy tych o specjalnych wymogach dietetycznych, każda głodówka powinna być skonsultowana z lekarzem weterynarii. Głodówki nie poleca się także psom ras małych, psom ważącym poniżej 5 kg, a także szczeniakom. Również starsze zwierzęta w trakcie leczenia (szczególnie te, które przyjmują leki) muszą dostawać pokarm! Pamiętajmy, że substancje lecznicze w organizmie najczęściej wiązane są i rozprowadzane przez białka (albuminy). Jeśli pies nie będzie przyjmował posiłku, a więc i białka, leczenie może nie przynieść zamierzonych efektów. Zaznaczę jeszcze, że pies podczas głodówki powinien pić i normalnie się zachowywać. Jeśli zastosujemy głodówkę, a pies będzie apatyczny czy niezainteresowany wodą, to koniecznie należy skonsultować jego stan z lekarzem weterynarii. Podobnie jeśli będzie domagał się jedzenie, nie powinniśmy na siłę go głodzić. Kiedy warto zrobić psu głodówkę? – okiem lekarza weterynarii: 1. Sposób na wybrzydzającego psa Jest to jeden ze sposobów na psa wymuszacza, który chce jeść coś innego, niż to, co ma w misce – a najlepiej coś z naszej lodówki. Taka profilaktyczna głodówka powinna sprawić, że pupil zacznie chętniej przyjmować podawany mu pokarm. Jednak należy tu szczególnie być ostrożnym, by nie doprowadzić do zbytniego przegłodzenia psa! Pamiętaj jednak, by w takiej sytuacji nie trwała ona dłużej niż 24 h. Zapewnij psu dostęp do świeżej i czystej wody. Jeśli w tym czasie pies domaga się posiłku podaj mu jego karmę do miski. 2. Lek na niestrawność Zastosujmy ją, gdy widzimy, że brzuch naszego psiaka jest wzdęty po przejedzeniu, bo np. dorwał się wcześniej do opakowania z karmą. Głodówka sprawdzi się także w przypadku niestrawności, gdy nasz psiak np. dostał się do śmietnika i wyjadł resztki. Zastosowana wówczas głodówka oczyści jego organizm. Odstawienie posiłków również zaleca się w przypadku objawów ze strony układu pokarmowego, takich jak wymioty czy biegunka. Należy wtedy być ostrożnym, obserwować, czy pies pije wodę, i najlepiej udać się z psem na wizytę do lekarza weterynarii. W takim przypadku nie powinno się wmuszać w psa jedzenia, odmówienie mu pokarmu z pewnością pomoże. 3. Głodówka w sytuacjach awaryjnych Koniecznie zastosuj ją, jeżeli pies najadł się kości bądź wszelkich zakazanych dla niego produktów, np. czekolady, cebuli czy orzechów. W tej sytuacji jak najszybciej zgłoś się też do lekarza weterynarii. Podobnie gdy podejrzewasz, że mógł połknąć ciało obce. Koniecznie wtedy schowaj miskę z jedzeniem. 4. Gdy pies się nie załatwia Jeżeli pies podczas kilku spacerów z rzędu nie oddaje stolca, zaprzestań podawania karmy i zastosuj głodówkę. Często okazuje się, że to chwilowe zaparcie, ale dla pewności udaj się na konsultację do weterynarza. Możesz także dodatkowo zastosować substancje poślizgowe jak np. parafina czy podać dodatkowo błonnik. Nie stosuj lewatywy u psa na własną rękę!! 5. Z zalecenia lekarza Czasami głodówki są zalecane przez specjalistę. Te 8-12 godzinne są obowiązkowe przede wszystkim przed znieczuleniem ogólnym. Dawniej stosowano także głodówkę po wybudzeniu pacjenta. Najnowsze zalecenia pozwalają jednak już kilka godzin po zabiegu podać psu niewielki posiłek. Zupełnie inaczej jest w przypadku zabiegu chirurgicznego przeprowadzonego na przewodzie pokarmowym. Tutaj głodówka może potrwać nawet do kilku dni. Są również niektóre schorzenia, które wymagają lekkiego przegłodzenia psa, jak np. wspomniane zaparcia/zatwardzenia, czyli koprostaza, podejrzenie obecności ciała obcego czy zapalenie trzustki. Chociaż przy tym ostatnim coraz częściej zaleca się posiłki, tylko o obniżonej zawartości tłuszczu. Pamiętaj! Bądź ostrożny przy stosowaniu głodówki! Jeśli pies wykazuje niepokojące objawy, zastosuj ją, ale jednocześnie udaj się na wizytę z psem do lekarza weterynarii. 6. Nie będę jadł! Są sytuacje kiedy pies sam odmawia zjedzenia posiłku. W takim przypadku 1-2 dni niejedzenia nie powinny nas niepokoić, przy prawidłowym zachowaniu psa. Jeśli jednak trwa to dłużej, musimy zacząć działać. Jeśli pies jest niejadkiem, wybrzydza, ucieka od miski, je nieregularnie i niewiele, nie przybiera na masie – koniecznie należy to skonsultować u lekarza weterynarii i behawiorysty. Przyczyny mniejszego apetytu bądź całkowitej głodówki mogą być naprawdę różne. Wymienia się tu przede wszystkim: infekcje, szczególnie ze strony układy pokarmowego, dysbiozy jelitowe, zarobaczenie, choroby zębów i przyzębia, alergie, świąd, nowotwory, ból, w tym bóle przewlekłe, np. spowodowane zwyrodnieniem stawów, zaburzenia psychiczne, takie jak lęk czy depresja. Należy pamiętać, że takie głodowanie wraz z posmutnieniem oraz spadkiem ogólnej aktywności może świadczyć również o depresji a nawet anoreksji, która u psów wymaga leczenia i odpowiedniego postepowania. lekarz weterynarii, Małgorzata Glema 7. Brak apetytu u psa – okiem behawiorysty Jeśli chodzi o psich niejadków, jestem przeciwnikiem poddawania ich głodówce. Zachęcam, by najpierw zrozumieć powody tego, że nasz psiak nie chce jeść, a następnie je wyeliminować. Jeżeli lekarz weterynarii wykluczył przyczyny zdrowotne, to zalecana jest konsultacja z behawiorystą. Przyczyn braku psiego apetytu może być wiele, także tych emocjonalnych, w sytuacjach zaburzeń behawioralnych. 8. Obniżony nastrój – podwyższony poziom stresu Przede wszystkim pies może nie jeść, ponieważ ma obniżony nastrój, gdyż poziom stresu, jaki przeżywa w ciągu dnia jest zbyt wysoki. Może to wynikać z poczucia zagrożenia, bo przykładowo boi się obcych ludzi, a mieszka w centrum miasta. Opiekunowie zabierają go często do knajp i w miejsca zatłoczone, gdzie pies doświadcza bardzo dużo stresorów, przez co cały czas jest wystraszony, wycofany i unikający. Nie ma apetytu, bo nie czuje się bezpiecznie w środowisku, w którym mieszka. Pies może być także zestresowany, ponieważ potrzebuje rytualnego, schematycznego funkcjonowania – i tym różni się od swoich opiekunów prowadzących chaotyczny, imprezowy tryb życia. Jeśli co chwilę zostawiany jest z obcymi osobami, może czuć się zagrożony w takim środowisku. Wysoki poziom stresu u psa sprawia, że traci on apetyt – przecież nam, ludziom, takie zachowanie również nie jest obce. Psy także przeżywają stany obniżonego nastroju. Depresja jest chorobą, z którą jako behawiorysta bardzo często się zmagam. Stany depresyjne objawiają się u psów w podobny sposób jak u ludzi. Apatia, brak energii, nierzadko brak apetytu. Psom w stanie depresji trudno jest cieszyć się posiłkiem, dlatego mogą odmawiać jedzenia. Nie sposób wymienić wszystkich sytuacji, w których pies może czuć się zagrożony. W sytuacji braku apetytu u psa warto przeanalizować sprawę miejsca i pory spożywania przez niego posiłków. Zastanów się, czy te dwa czynniki nie wywołują stresu u Twojego psa. 9. Miejsce i pora posiłku Pies może doświadczać wielu stresujących sytuacji w miejscu, w którym dostaje posiłek. Warto upewnić się, czy podczas jedzenia nic go nie rozprasza i mu nie przeszkadza. Unikajmy więc podawania posiłków w miejscach, gdzie często przechodzą członkowie rodziny, lub przy drzwiach wejściowych, gdzie psa mogą niepokoić odgłosy z zewnątrz. Jeśli nasz pupil nie ma apetytu, warto również zwrócić uwagę na porę podawania posiłków. Może przyczyną jest podawanie jedzenia w czasie, gdy dzieje się coś stresującego? Przykładowo psiak może ciężko znosić samotność, a pierwszą porcję karmy podajemy mu zaraz po porannym spacerze. Pies przewiduje, że zaraz wyjdziemy z domu, odmawia więc jedzenia, bo już przeżywa stres. Może być również zupełnie odwrotnie – jeśli mamy lękliwego psa, którego stresują obce osoby, a co za tym idzie również wyjścia, podawanie posiłku przed spacerem może skutkować odmową przyjęcia pokarmu. Dlatego porę karmienia należy ustalić, biorąc pod uwagę wiele czynników i zachowań naszego pupila. 10. Nuda w misce – co zrobić? Twój pies ma stały dostęp do pokarmu, a gdy tylko ubędzie choć trochę jedzenia w misce, od razu dosypujesz mu karmę? Nic dziwnego, że rezygnuje z posiłków w tej formie. Nie jestem zwolennikiem takiego sposobu karmienia, ponieważ wiem, że zdobywanie jedzenia może bardzo uszczęśliwić naszego pupila. Powinniśmy pamiętać, że pies jest drapieżnikiem, więc jego naturalną potrzebą jest zdobywanie jedzenia. Warto bardziej zainteresować psa podawanym posiłkiem. By wzmocnić walory smakowe jedzenia, można wypróbować smak innych karm, różne źródła białka, a także rożną teksturę posiłków. Jedzenie można także lekko podgrzać, cieplejsze ma lepsze walory zapachowe i smakowe. Dobrze jest pomyśleć również o aktywnym sposobie podawania psu pokarmu. Przykładowo, jeśli pies otrzymuje jedzenie w momencie, gdy jest ospały czy wyciszony, to dobrze jest najpierw go pobudzić, np. przed posiłkiem zrobić krótki trening z wykorzystaniem smakołyków. Można nawet wykorzystać garść karmy, a następnie po treningu resztę dać do miski. Może również być tak, że nie to, co w misce, jest problemem, a sama miska. Bardziej aktywna forma jedzenia jest również bardziej naturalna dla drapieżnika. Wówczas warto spróbować podać psu jedzenie z maty węchowej, czy z innej interaktywnej zabawki, np. kuli, z której wypadają smakołyki. Podsumowując, najlepszą metodą jest ustalenie pór wydawania psu pokarmu – i wtedy należy rozpocząć od aktywnego podawania jedzenia, a następnie serwować resztę z miski. To, czego pies nie dokończy, dobrze jest zabrać, by przy kolejnej porze karmienia pies bardziej ochoczo wrócił do jedzenia. Nie jest to forma głodówki, ale na pewno posłużenie się uczuciem niedosytu w słusznym celu. Na podstawie mojego doświadczenia mogę powiedzieć, że jeżeli wykluczymy wszystkie wymienione przeze mnie przyczyny, a pies jest zdrowy, to nie powinniśmy już mieć więcej problemów z karmieniem. psi behawiorysta, Piotr Wojtków

Przebieg zabiegu. Rozpoznania gradówki lekarz dokonuje na podstawie wywiadu oraz badania klinicznego – zwykle w lampie szczelinowej. Specjalista dokładnie ogląda powiekę, gałkę oczną i tkanki dookoła oczodołu. W badaniu może stwierdzić obecność obrzęku, zaczerwienienia, tkliwość oraz guzek.

maść, obrzęk, świąd, zapalenie, bez parabenów Potrzebujesz konsultacji z lekarzem? Umów się na najbliższy dostępny termin. Sprawdź lokalizację O produkcie Producent S-LAB Kiełczowska 2 Mirków Opis OptiCleaner Maść do stosowania na powieki przy występowaniu jęczmienia zewnętrznego i gradówki. Składniki/Ingredients Petrolatum, Lanolin, Honey Extract, Leptospermum Scoparium Oil, Cinnamomum Zeylanicum Bark Extract, Cetrimonium Chloride. Właściwości Maść do stosowania na powieki przy występowaniu jęczmienia zewnętrznego i gradówki, OptiCleaner, w swoim składzie posiada składniki, które działają łagodząco na objawy jęczmienia zewnętrznego i gradówki w tym: świąd, bolesność, obrzęk, przyspiesza regenerację naskórka. W składzie kosmetyku znajdują się: miód manuka, olejek manuka, ekstrakt z kory cynamonowca. Miód manuka wykazuje działanie przeciwzapalnie i przeciwbakteryjne, nawilża i regeneruje naskórek. Olejek manuka działa miejscowo znieczulająco i przeciwbólowo, przeciwzapalnie, przeciwbakteryjnie oraz zmniejsza obrzęk. Zawarty w maści ekstrakt z cynamonowca poprawia krążenie skóry, działa rozgrzewająco, wspomaga usuwanie zalegających w skórze toskyn. Przeznaczenie Preparat przeznaczony do pielęgnacji skóry powiek. Stosowanie Oczyścić skórę powieki. Niewielką ilość maści OptiCleaner wmasować w miejsce na powiece, w którym występuje jęczmień. Masaż należy przeprowadzać zawsze w kierunku ujścia gruczołów, czyli na powiece górnej z góry do dołu, a na powiece dolnej – z dołu ku górze. Jeśli w ciągu 5 dni od rozpoczęcia stosowania nie następuje widoczna poprawa, należy zgłosić się na konsultację do lekarza. Uwagi Przeciwwskazania i środki ostrożności: unikać bezpośredniego kontaktu z powierzchnią oka, nie stosować w przypadku uczulenia na którykolwiek ze składników preparatu, a w przypadku wystąpienia reakcji alergicznej przerwać stosowanie, nie stosować na zranioną i uszkodzoną skórę, nie stosować po upływie terminu ważności podanym na opakowaniu, nie używać, jeśli opakowanie jest uszkodzone, przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci, preparat przeznaczony do użytku zewnętrznego. Cechy produktu Płeć Wiek Typ produktu Postać Działanie/właściwości Problem Główny składnik Część ciała Pora stosowania Sposób aplikacji Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi

Powstanie jęczmienia u dzieci wiąże się ściśle z zaburzoną pracą gruczołów znajdujących się w powiece. Najczęściej dochodzi do tego w wyniku nieprawidłowej higieny przez częstego pocierania oka brudnymi rękoma. Wówczas do wnętrza narządu dostają się bakterie, które mogą wywoływać stan zapalny.

Nie każdy wie, że brodawki, czyli narośle pojawiające się na skórze, mogą również występować w oku. Mówiąc ściślej – na powiekach. Skąd się biorą? Czym charakteryzują? I w jaki sposób można się ich pozbyć? Poniżej odpowiedzi na te (i inne) pytania. Czym są brodawki? Brodawki to grudkowate zmiany, które lokalizują się na skórze całego ciała, w tym również na powiekach. Jedną z najczęściej występujących jest brodawka łojotokowa (inaczej: rogowacenie łojotokowe), występująca zazwyczaj u osób starszych. To niebolesna, jasnobrązowa, szara lub żółtawa rogowaciejąca narośl, która może przyjmować różnoraki kształt – choć najczęściej bywa okrągła lub owalna. W swojej szczytowej części posiada zagłębienie, w którym może gromadzić się łój i zrogowaciały naskórek. Należy jednak unikać jej podrażniania. Powstaje w wyniku nadmiernego namnażania się komórek naskórka. Jednym z czynników zwiększających ryzyko jej wystąpienia jest narażenie na promieniowanie UV (np. długie opalanie się albo częste korzystanie z solarium). Innym rodzajem narośli, która również może pojawiać się w obrębie powiek jest brodawka pospolita (zwana też wirusową), powodowana zakażeniem wirusem HPV. Czy brodawka jest zmianą złośliwą? Wymienione przykłady narośli najczęściej są łagodne. Nie oznacza to oczywiście, że można je całkowicie bagatelizować. Czasami bardzo trudno jest jednoznacznie zaklasyfikować dany wykwit. Czynniki, które powinny nas zaniepokoić (gdyż mogą sugerować obecność złośliwej zmiany) to występowanie owrzodzenia w okolicy narośli; nieregularne zabarwienie – a szczególnie takie, które przypomina masę perłową; utrata rzęs w pobliżu zmiany; krwawienie lub sączenie się wydzieliny z guza. Jest to o tyle ważne, że u niektórych osób również w okolicy oka może pojawić się złośliwa zmiana nowotworowa, początkowo przypominająca zwykłą brodawkę – np. rak kolczystokomórkowy skóry. W przypadku takiego guza ważne jest szybkie postawienie trafnej diagnozy i podjęcie leczenia. Dlatego gdy zauważymy niepokojącą zmianę w okolicy oka (ale też w innym miejscu na ciele) nie wahajmy się udać do lekarza, który ją oceni. Bardzo możliwe, że będzie to tylko łagodna brodawka, ale gdyby jednak okazało się inaczej – warto trzymać rękę na pulsie. Jak usunąć brodawkę z oka? Usuwanie brodawek łojotokowych jest dość proste – z reguły bowiem wystarcza krótki zabieg chirurgiczny, wykonywany w znieczuleniu miejscowym. Często nie pozostawia on prawie żadnego śladu – choć, oczywiście, wiele zależy tu od rozmiarów i dokładnej lokalizacji zmiany. Alternatywnie, zmian pozbywa się poprzez złuszczanie. W przypadku brodawek pospolitych można również zastosować krioterapię, czyli punktowe działanie zimnem w postaci ciekłego azotu, laseroterapię i elektrokoagulację. W leczeniu młodych brodawek (tzn. takich, w których nie obserwuje się jeszcze rogowacenia) czasami wystarcza kilkutygodniowe leczenie farmakologiczne przepisanymi przez lekarza preparatami (głównie żelami i maściami). W przypadku zmian, które trudno jednoznacznie zaklasyfikować, po chirurgicznym usunięciu często wykonuje się także badanie histopatologiczne. Umożliwia ono dogłębne przeanalizowanie budowy tkanki narośli i określenie czy jest to zmiana łagodna, czy jednak złośliwa. W przypadku złośliwych nowotworów, takich jak np. wspomniany rak kolczystokomórkowy również można zastosować leczenie poprzez wycięcie lub działanie lasera. Niezwykle ważne, by zmianę taką zdiagnozować jak najwcześniej – jeśli uda się ją usunąć (wraz z marginesem zdrowych tkanek) zanim zacznie dawać przerzuty do innych narządów, jest duża szansa, że wyleczenie będzie można uznać za całkowite. Jęczmień i gradówka Przy okazji brodawek warto wspomnieć jeszcze o innych – w większości łagodnych – zmianach, które mogą się pojawić w okolicy narządu wzroku. Zaliczamy do nich cysty (zwane inaczej torbielami), kępki żółte, prosaki, kaszaki, gruczolaki potowe, róg skórny, jęczmień i gradówkę. Popularny jęczmień to zwykle bolesny, wywodzący się z gruczołów Meiboma niewielki zapalny guzek (ropień). Lokalizuje się pod powieką, gdyż właśnie tam znajduje się duże ich skupisko. Nie ogranicza wzroku, jest jednak nieestetyczny. Z czasem może przejść w postać przewlekłą, którą nazywamy gradówką. Gradówka również jest grudkowatym zgrubieniem obecnym na powiece (lub pod nią) i choć zwykle nie daje dolegliwości bólowych, to jednak może osiągnąć takie rozmiary, że będzie utrudniać nam widzenie; czasem powoduje pojawienie się objawów astygmatyzmu. Jęczmień i gradówka często pojawiają się w wyniku niewłaściwego dbania o higienę oczu – np. niedokładnego i nieprawidłowego zmywania makijażu, rzadkiego mycia twarzy albo zbyt długiego noszenia soczewek kontaktowych. Jednak niektórzy ludzie, np. zmagający się z łojotokowym zapaleniem skóry albo trądzikiem różowawym są po prostu bardziej podatni na wystąpienie jęczmienia i gradówki. Leczenie tych zmian polega głównie na stosowaniu odpowiednich maści i leków przepisanych przez lekarza. Obserwuj się! Pamiętajmy, by w razie wystąpienia jakiejkolwiek zmian w okolicy naszych oczu (lub gdziekolwiek indziej) nie wpadać w panikę, ale udać się do lekarza, który obejrzy i oceni wykwit. Dokładna obserwacja i szybkie reagowanie to dobre nawyki, które mogą niejednokrotnie uratować nasze zdrowie – a czasem nawet i życie Bibliografia: Greco M. J., Bhutta B. S. Seborrheic Keratosis. 2020 Aug 10. In: StatPearls [Internet]. Treasure Island (FL): StatPearls Publishing; 2020 Jan–. PMID: 31424869. Carrera C. The Many Faces of Seborrheic Keratosis. Actas Dermosifiliogr. 2019 Jun; 110(5): 338. English, Spanish. doi: Epub 2019 Mar 4. PMID: 30846163. Jabłońska S., Majewski S. Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową. PZWL Wydawnictwo Lekarskie, Warszawa 2013.

^{Gradówka. Gradówka to niewielki guzek, w którym kryje się ropno-krwista galaretowata substancja i zazwyczaj pojawia się na dolnej lub górnej powiece. Guzek nie charakteryzuje się bólem, ale powoduje znaczny dyskomfort spowodowany swoja lokalizacja i twardością. Często gradówce towarzyszy zaczerwienienie i obrzęk.} Forum: Noworodek, niemowlę Tydzień temu poszłam z Olą do lekarza, poniewarz miała przez dłuższy czas zaczerwiniona i lekko podpuchnięta dolną powiekę. Lekarka stwoerdziła że to gradówka, dała maść – Neomycyne i powiedziała, że jak do tygodnia nie zejdzie to trzeba do okulisty. No i własnie nie dość, że nie zeszło to jeszcze jest gorsze, bardziej spuchnięte i zaczerwienione. I co???? Czytałam że uparte i trudne do wyleczenia gradówki trzeba usunąc chirurgicznie 🙁 A może jakaś inna maśc????? poradźcie 🙁 Ania i Oleńka Le8nn.

ye7924i6nd.pages.dev/108

ye7924i6nd.pages.dev/190

ye7924i6nd.pages.dev/322

ye7924i6nd.pages.dev/321

ye7924i6nd.pages.dev/318

ye7924i6nd.pages.dev/86

ye7924i6nd.pages.dev/309

ye7924i6nd.pages.dev/192

ye7924i6nd.pages.dev/93

gradówka na powiece u psa